'Omgekeerde heimwee'
Blijf op de hoogte en volg Iris
08 Juni 2017 | Nederland, Nederland
Lieve allemaal,
Hier dan toch echt voor de allerlaatste keer. Inmiddels ben ik alweer bijna een week thuis en thuis zijn bevalt me, gelukkig, ook weer. Ik vind het toch wel weer heeerlijk om thuis te zijn. Waar alles weer normaal is en ik vind het super fijn om iedereen weer te kunnen zien en om weer flink bij te kunnen kletsen met iedereen. Toen we vorige week donderdag vertrokken bij ons appartement en toen we dus afscheid moesten nemen van Wesje en onze huisbazen, Jack & Joyce, had ik het wel even moeilijk (de jongens waren de dagen ervoor vertrokken). We hebben veel tranen gelaten, omdat aan deze meest geweldige tijd van ons leven een eind kwam. En tja, als er eenmaal eentje begint met huilen..
Vervolgens zijn we door Tommy en Prim naar het vliegveld gebracht en daar ging alles erg voorspoedig. Vier films en een aantal uur later stonden we alweer op Schiphol Airport. Sanne bleef alleen maar vragen 'wanneer de hondjes (drugshonden) kwamen' en voor we het wisten, stonden we al met onze bagage in de hand om door de deuren naar buiten te lopen (helaas voor Sanne zijn we geen honden tegengekomen).
En waar ik dacht alleen door pap, mam en Am opgehaald te worden, bleek dit een groot misverstand. Ja hoor, daar stonden ze: dries, lin, floor en Renée inclusief spandoek! Even later kwam ook Erik er nog aan. Wat een verrassing, meeega leuk!! 's Avonds een Surinaamse avond gehad en natuurlijk heb ik iedereen Borgoe (Surinaamse rum) laten proeven. Iedereen kwam in rokjes, jurkjes, korte broekjes en iedereen genoot van het heerlijke weer. Ik begreep er niks van, want ik had het koud!! Dus daar zat ik toen, als enige, in mijn warme trui en lange broek. Dat is dus al een verschil met SU. Daarnaast was het ook weer even wennen om rechts te rijden of te fietsen, want in SU reden en fietsten we links. En verder is iedereen hier zo ontzettend druk bezig met van alles en nog wat. Wij gaan maar door en door en door en nemen bijna geen rust. n Suriname merkte ik dit verschil helemaal niet, maar hier wil ik telkens zeggen: 'Doe eens rustig, no spang of maak je niet zo druk.' Dat dit nog ooit uit mijn mond, stresskippie Beijers, zou komen, wie had dat nou verwacht?
Het is lekker om weer terug te zijn, maar ik zou zo alweer een ticket naar SU kunnen kopen. Wat mis ik bijvoorbeeld de vriendelijkheid van de inwoners daar, de onbeschrijfelijk mooie natuur en het dansen in Havana. Deze tijd zal ik nooit meer vergeten en daarom wil ik 'onze groep' graag bedanken. Lieve San, Els, Wes, Guus, Luuk, Niels en Rudi bedankt voor alles! Bedankt voor alle mooie herinneringen die we samen hebben gemaakt, bedankt voor alle (saaie) grappen, bedankt voor het stappen dat onwijs gaaf was, bedankt voor alle gezellige avondjes thuis, kortom bedankt voor deze tijd!!
Ik heb dus een klein beetje last van 'omgekeerde heimwee', maar daar valt mee te leven, omdat we hele mooie herinneringen hebben. Ik raad iedereen aan om ooit een keer naar dit geweldige land te gaan. Het is nog niet heel toeristisch, maar dat maakt het juist ook zo speciaal.
Iedereen die mijn blogs gelezen heeft, bedankt. Ik vond het altijd heel erg leuk om jullie reacties te lezen of te horen. Aan deze tijd is nu een einde gekomen en ik zal er nog vaak aan terugdenken..
SO SO LOBI VOOR SU! <3
Hier dan toch echt voor de allerlaatste keer. Inmiddels ben ik alweer bijna een week thuis en thuis zijn bevalt me, gelukkig, ook weer. Ik vind het toch wel weer heeerlijk om thuis te zijn. Waar alles weer normaal is en ik vind het super fijn om iedereen weer te kunnen zien en om weer flink bij te kunnen kletsen met iedereen. Toen we vorige week donderdag vertrokken bij ons appartement en toen we dus afscheid moesten nemen van Wesje en onze huisbazen, Jack & Joyce, had ik het wel even moeilijk (de jongens waren de dagen ervoor vertrokken). We hebben veel tranen gelaten, omdat aan deze meest geweldige tijd van ons leven een eind kwam. En tja, als er eenmaal eentje begint met huilen..
Vervolgens zijn we door Tommy en Prim naar het vliegveld gebracht en daar ging alles erg voorspoedig. Vier films en een aantal uur later stonden we alweer op Schiphol Airport. Sanne bleef alleen maar vragen 'wanneer de hondjes (drugshonden) kwamen' en voor we het wisten, stonden we al met onze bagage in de hand om door de deuren naar buiten te lopen (helaas voor Sanne zijn we geen honden tegengekomen).
En waar ik dacht alleen door pap, mam en Am opgehaald te worden, bleek dit een groot misverstand. Ja hoor, daar stonden ze: dries, lin, floor en Renée inclusief spandoek! Even later kwam ook Erik er nog aan. Wat een verrassing, meeega leuk!! 's Avonds een Surinaamse avond gehad en natuurlijk heb ik iedereen Borgoe (Surinaamse rum) laten proeven. Iedereen kwam in rokjes, jurkjes, korte broekjes en iedereen genoot van het heerlijke weer. Ik begreep er niks van, want ik had het koud!! Dus daar zat ik toen, als enige, in mijn warme trui en lange broek. Dat is dus al een verschil met SU. Daarnaast was het ook weer even wennen om rechts te rijden of te fietsen, want in SU reden en fietsten we links. En verder is iedereen hier zo ontzettend druk bezig met van alles en nog wat. Wij gaan maar door en door en door en nemen bijna geen rust. n Suriname merkte ik dit verschil helemaal niet, maar hier wil ik telkens zeggen: 'Doe eens rustig, no spang of maak je niet zo druk.' Dat dit nog ooit uit mijn mond, stresskippie Beijers, zou komen, wie had dat nou verwacht?
Het is lekker om weer terug te zijn, maar ik zou zo alweer een ticket naar SU kunnen kopen. Wat mis ik bijvoorbeeld de vriendelijkheid van de inwoners daar, de onbeschrijfelijk mooie natuur en het dansen in Havana. Deze tijd zal ik nooit meer vergeten en daarom wil ik 'onze groep' graag bedanken. Lieve San, Els, Wes, Guus, Luuk, Niels en Rudi bedankt voor alles! Bedankt voor alle mooie herinneringen die we samen hebben gemaakt, bedankt voor alle (saaie) grappen, bedankt voor het stappen dat onwijs gaaf was, bedankt voor alle gezellige avondjes thuis, kortom bedankt voor deze tijd!!
Ik heb dus een klein beetje last van 'omgekeerde heimwee', maar daar valt mee te leven, omdat we hele mooie herinneringen hebben. Ik raad iedereen aan om ooit een keer naar dit geweldige land te gaan. Het is nog niet heel toeristisch, maar dat maakt het juist ook zo speciaal.
Iedereen die mijn blogs gelezen heeft, bedankt. Ik vond het altijd heel erg leuk om jullie reacties te lezen of te horen. Aan deze tijd is nu een einde gekomen en ik zal er nog vaak aan terugdenken..
SO SO LOBI VOOR SU! <3
-
08 Juni 2017 - 21:21
Sanne:
Jij ook bedankt lieve Ier voor het delen van deze geweldige ervaring!! Ik ga dit nooooooit meer vergeten.
En stiekem mis ik je alweer een beetje hoor na je vier maanden lang elke dag gezien te hebben.... -
08 Juni 2017 - 22:27
Truus:
Iris,
Wat heb ik genoten van jouw blogs. Bedankt dat jij naar Suriname wilde gaan. Voor mij was het genieten op afstand. En jouw Surinaamse begeleidster meldde me: 'Het was een waar genoegen Iris te mogen begeleiden.' Ik ben trots op je. Je was een goede ambassadeur voor de HAN en voor onze opleiding.
Truus -
09 Juni 2017 - 12:33
Ellen:
Iris, het is heerlijk dat je weer thuis bent.
Maar ik kan nog steeds genieten van je heerlijke verhalen over alles wat je daar hebt meegemaakt.
En die doordat we er geweest zijn, zo een plekje krijgen en herkenbaar zijn.
Ik kijk uit naar je fotoboek en hou maar een deel vast dat heerlijke ontspannen, relaxte SU gevoel hier in het "snelle" NL !!
Ik ben supertrots op je, je wil om te gaan ondanks de angst voor je heimwee, je stage, je extra gaan werken in het weeshuis , maar uiteindelijk een prachtervaring en SU en de mensen zul je nooit meer vergeten!
xxxx die mama
-
09 Juni 2017 - 20:28
Iris Beijers.:
Dag iris. En dat is het laatste bloc voor al je vrienden en fam. Jehebt toch een fantastische tijd gehad in Suriname. We zijn trots op je . Je hebt heel wat ondernomen en hard gewerkt om je stage goed te laten verlopen. Een mooie tijd, we hebben de foto's al geZien. En een indruk gekregen wat je allemaal hebt ondernomen ook een gezellige tijd met de andere jongens en meisjes. Het is geweldig. We zijn heel blij dat je weer in Nederland bent . We hebben je zeker gemist. Succes met je volgende stage in september. Opa jan en oma loes. -
10 Juni 2017 - 13:49
Els:
Jij ook bedankt Ier!!! Het was een ervaring om nooit meer te vergeten en ik weet zeker dat we nog jarenlang herinneringen op zullen halen tijdens colleges, feestjes en gezellige avondjes die nog gaan komen! -
12 Juni 2017 - 21:05
Kees-Jan:
Hallo Iris,
Fijn dat je weer in Nederland bent: de omgekeerde heimwee zal nu wel voorbij zijn.
Bedankt voor de leuke Blogs: we zien elkaar beslist snel op School.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
